متن کامل توافقنامه امنیتی آمریکا و عراق
دولت عراق یا ادارات قضایی عراقی حق بازخواست نیروها و افراد آمریکایی را ندارند و این مصونیت

حتی شرکت‌های امنیتی، غیرنظامی، نظامی و پشتیبانی وابسته به ارتش آمریکا را شامل می‌شود.

متن کامل توافقنامه امنیتی طولانی مدت آمریکا و عراق که امضای این توافقنامه اعتراضات وسیعی را در

میان مردم عراق به همراه داشت، منتشر شد.
   
به گزارش فارس به نقل از پایگاه خبری العالم، متن توافقنامه عراق و آمریکا به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

اعلامیه اصول همکاری و دوستی بلندمدت بین جمهوری عراق و ایالات متحده آمریکا
مسئولان عراقی در بیانیه خود در 27 اوت سال 2007 که مورد تایید جرج بوش رئیس جمهوری آمریکا

قرار گرفت ، تاکید کردند، دولت‌های عراق و آمریکا به توسعه روابط همکاری و دوستی بلندمدت بین

دوطرف با حفظ استقلال و حاکمیت کامل پایبند هستند و منافع مشترکی دارند.

در این بیانیه تاکید شد که روابط دو کشور به نفع نسل‌های آینده خواهد بود و بر مبنای جان فشانی

دلاورانه بنا نهاده شده است که ملت‌های عراق و آمریکا برای ایجاد عراقی آزاد، دموکراتیک، تکثرگرا،

فدرال و یکپارچه نثار کرده‌اند.

رابطه‌ای که جمهوری عراق و ایالات متحده آمریکا به آن نظر دارند ، دارای افق‌های متعددی است که

درصدر آن همکاری در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی و امنیتی براساس اصول ذیل است :

اولا" - در زمینه سیاسی، دیپلماتیک و فرهنگی

1- حمایت از دولت عراق در حفظ نظام دموکراتیک خود در برابر خطراتی که از داخل و خارج متوجه این

کشور است.

2- احترام به قانون اساسی و پاسداری از آن برای بیان اراده و خواست ملت عراق و ایستادگی قاطعانه

در برابر هرگونه تلاشی برای نادیده گرفتن یا ضربه زدن یا تعدی به آن.

3 - حمایت از تلاش‌های دولت عراق در جهت تحقق مصالحه ملی و از جمله آنچه که در بیانیه 26 اوت

2007 آمده است.

4 - حمایت از جمهوری عراق برای تقویت جایگاه آن در نزد سازمان‌ها ، موسسات و محافل منطقه‌ای و

بین المللی تا این کشور بتواند نقشی مثبت و سازنده را در عرصه منطقه و بین الملل ایفا کند.

5 - فعالیت و همکاری مشترک بین کشورهای منطقه که بر اصل احترام متقابل و دخالت نکردن در امور

داخلی کشورهای دیگر ، تکیه نکردن به زور در حل درگیری‌ها ، تکیه بر راهکار گفتگوی سازنده برای حل

مشکلات و مسائل مورد اختلاف بین کشورهای مختلف منطقه استوار است.

6 - تشویق تلاش‌های سیاسی برای ایجاد روابط مثبت بین کشورهای منطقه و جهان درجهت خدمت به

اهداف مشترک همه طرف‌های ذیربط به طوری که امنیت و ثبات منطقه تامین شود و زمینه رشد و

شکوفایی ملت‌های منطقه فراهم شود.

7- ترغیب مبادلات فرهنگی ، آموزشی و علمی بین دو کشور.

ثانیا" : در زمینه اقتصادی

1- حمایت از جمهوری عراق برای پیشرفت در زمینه‌های مختلف اقتصادی و توسعه توانایی های تولیدی

و کمک به این کشور در راه یابی به بازار جهانی.

2 - کمک به حمایت از طرف‌های مختلف درپایبندی به تعهدات خود در قبال عراق همانگونه که در پیمان

بین‌المللی با عراق آمده است.

3- پایبندی به حمایت از جمهوری عراق از طریق فراهم کردن زمینه کمک‌های مالی و فنی به این کشور

درساخت موسسات اقتصادی و زیرساخت‌های آن و در زمینه آموزش و نیز توسعه توانمندی های مختلف

موسسات زیربنایی و اصولی.

4 - کمک به جمهوری عراق در پیوستن به سازمان‌های مالی ، اقتصادی ، منطقه‌ای و بین المللی.

5 - تسهیل و تشویق ورود سرمایه‌های خارجی به ویژه آمریکایی به عراق برای مشارکت در روند آبادانی

و بازسازی این کشور.

6 - کمک به جمهوری عراق دربازپس‌گیری اموال و داراییهای قاچاق شده به ویژه دارایی‌های خارج شده

از کشور از طریق خانواده صدام حسین و مسوولان رژیم بعث و نیز کمک به این کشور برای بازپس گیری

آثار باستانی قاچاق شده در دوره قبل و بعد از مورخ 9/4/2003 .

7 - کمک به جمهوری عراق برای پرداخت بدهی های خود و نادیده گرفتن خسارت‌هایی که این کشور باید

بابت جنگ‌های مربوط به رژیم سابق بعث بپردازد.

8 - کمک به عراق و حمایت از آن برای دستیابی به شرایطی برتر و تشویق کننده در زمینه تجاری؛ به

طوری که در بازارهای جهانی از جمله کشورهای مورد توجه و حمایت آمریکا باشد و نیز کمک به آن

برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی.

سوم: در زمینه امنیتی

1_ ارائه تعهدات امنیتی به دولت عراق مبنی بر مقابله با هرگونه تجاوز خارجی که عراق و حاکمیت و

استقلال اراضی، آب‌ها یا هوای این کشور را مورد تجاوز قرار دهد.

2_ یاری رساندن به دولت عراق در تلاش برای مبارزه با گروه‌های تروریستی و در راس آنها سازمان

القاعده و صدامیان و همه گروه‌های قانون شکن صرفنظر از وابستگی هایشان و از بین بردن شبکه‌های

پشتیبانی و منابع حمایت مالی آنها و شکست دادن این گروه ها و ریشه کنی آنها در عراق به این ترتیب

که شیوه‌ها و سازوکارهای یاری دولت عراق بر اساس توافقنامه همکاری مذکور صورت گیرد.

3_ حمایت از دولت عراق در آموزش و تجهیز و مسلح کردن نیروهای مسلح عراق برای حمایت از

کشور و ملت عراق و تکمیل تشکیلات اداری به شیوه‌ای که دولت عراق درخواست کند.

* دولت عراق برای تاکید بر حق ثابت خود بر اساس قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل ، می تواند

درخواست تمدید ماموریت نیروهای چند ملیتی دراین کشور را برای آخرین بار مطرح کند و موافقت

شورای امنیت را با این مساله که پس از پایان دوره تمدید شده مذکور ، صلح و امنیت بین المللی درخطر

نخواهد بود ، جلب کند که در نتیجه آن عراق از شمولیت بند هفتم منشور سازمان ملل ، خارج شده و به

جایگاه بین المللی و حقوقی سابق خود پیش از صدور قطعنامه 661 اوت سال 1990 باز می گردد و

ضمن به رسمیت شناخته شدن استقلال این کشور ، حاکمیت کامل آن بر حریم زمینی ، هوایی و دریایی

خود و کنترل نیروهای امنیتی و اداره امور داخلی تثبیت می شود؛ که همه اینها مستلزم موافقت شورای

امنیت با تمدید ماموریت نیروهای چند ملیتی در عراق است.

* با توجه به آنچه پیش از این ذکر شد، مذاکرات دوجانبه میان دولت عراق و دولت آمریکا در اسرع وقت

آغاز می‌شود تا پیش از تاریخ دهم مرداد سال جاری (31/7/2008 ) میان دو دولت عراق و آمریکا در

خصوص همکاری و دوستی میان این دو کشور مستقل و با حاکمیت کامل در زمینه‌های سیاسی، فرهنگی

و اقتصادی و امنیتی توافق حاصل شود.

بندهای محرمانه توافقنامه

1_ نیروهای آمریکایی حق دارند پاسگاه‌ها و پایگاه هایی نظامی ایجاد کنند. این پایگاه های نظامی از

ارتش عراق پشتیبانی خواهد کرد و شمار این پایگاه‌ها به شرایط امنیتی مورد نظر دولت آمریکا و رایزنی

سفارت آمریکا در بغداد و فرماندهان آمریکایی و همچنین رایزنی با وزارت دفاع عراق و مراجع ذیربط

بستگی دارد .

2_ تاکید بر ضرورت امضای توافقنامه و نه معاهده.

3_ دولت عراق یا ادارات قضایی عراقی حق بازخواست نیروها و افراد آمریکایی را ندارند و این

مصونیت حتی شرکت‌های امنیتی، غیرنظامی، نظامی و پشتیبانی وابسته به ارتش آمریکا را شامل

می‌شود.

4_ دولت عراق صلاحیت نیروهای آمریکایی را تعیین نمی‌کند و حق ندارد آمد و شد این نیروها، مساحت

منطقه تحت سلطه پایگاه‌های نظامی یا مسیرهای آنها را تعیین و محدود کند.

5_ نیروهای امنیتی آمریکایی حق دارند مراکزی امنیتی به ویژه زندان‌های ویژه وابسته به خود را برای

حفظ امنیت احداث کنند.

6_ نیروهای آمریکایی حق استفاده از حق خود در بازداشت تهدید کنندگان امنیت و صلح را دارند بدون

اینکه به مجوز دولت عراق یا نهادهای آن نیازمند باشند.

7_ نیروهای آمریکایی آزادند هر کشوری که امنیت و صلح جهانی، منطقه‌ای و عراق و دولت و قانون

اساسی این کشور را تهدید می کنند یا تروریسم و گروه‌های شبه نظامی را تحریک می کنند، هدف قرار

دهند و برای این کار می توانند از اراضی، آب‌ها و آسمان عراق استفاده کنند.

8_ روابط بین المللی و منطقه‌ای و امضای معاهدات، باید با اطلاع و رایزنی دولت آمریکا صورت بگیرد

تا از امنیت و قانون اساسی عراق حفاظت شود.

9_ سلطه نیروهای آمریکایی بر وزارت دفاع و وزارت کشور و وزارت اطلاعات عراق به مدت 10 سال

است تا در این مدت برای راه اندازی و آموزش و آماده سازی کارمندان آن ( طبق آنچه در منابع آمده

است ) تلاش شود بنابراین حتی سلاح نیروهای عراقی و نوع آن باید با موافقت و رایزنی با نیروهای

آمریکایی مورد استفاده قرار گیرد.

10_ سقف زمانی حضور نیروها در عراق طولانی مدت و نامحدود است و تعیین آن به شرایط این کشور

وابسته است و بازنگری در این مساله به دولت عراق و دولت آمریکا مربوط است اما این بازنگری نیز

بسته به آن است که عملکرد سازمان‌های امنیتی و نظامی عراق و همچنین وضع امنیتی این کشور بهبود

یابد و آشتی ملی در این کشور تحقق یابد و تروریسم در آن از بین رود و به کشورهای همجوار اخطار

داده شود و دولت عراق کنترل کامل کشور را به دست گیرد و به آزادی و حضور گروه‌های شبه نظامی

پایان دهد و بر سر خروج نیروهای آمریکایی از این کشور توافق شود.

منابع توافقنامه محرمانه

1) واشنگتن پست 12/10/2007
2) منابع ویژه
3) الشرق الاوسط 17/9/2007
4) الحیات 25/10/2007
6) پایگاه اینترنتی موسسه آمریکایی رند
7) پایگاه اینترنتی شبکه اخبار العراق
8) پایگاه اینترنتی وب نوشت‌های هدی الحسینی

خبرگزاری فارس در تاریخ 15/2/87 به نقل از یکی از مقامات عراقی برای نخستین بار جزئیات مفاد

این توافقنامه را در زمینه‌های سیاسی، امنیتی و اقتصادی منتشر کرد که بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها و

مطبوعات جهان به همراه داشته است.